De laatste
Door: Nick
Blijf op de hoogte en volg Nick
28 Maart 2021 | Zweden, Kiruna
28 maart, 00:03 op het moment van schrijven. Mijn laatste avond in een Zweeds bed. Je leest het goed. De trip komt aan zijn einde.
12 oktober 2020 ben ik vertrokken naar Zweden om er op een husky farm te gaan werken, voor de komende zes maanden. Vol goede moed en met een enorme (lees: twee) koffer vol met zin, enthousiasme en uitdaging. Ik wilde wat anders doen, na twaalf jaar in hetzelfde wereldje te hebben geleefd. Beetje meer naar mezelf toe werken, mezelf wat beter leren kennen, maar vooral dingen doen die ik in Nederland nooit zal gaan doen. Nou, dat is gelukt.
Het begon in Dalarna, waar ik na twee maanden erachter kwam dat dit niet mijn plek was. Ik was ongelukkig en wilde naar huis. Niet vanwege de honden, wel vanwege de locatie en hoe het allemaal geregeld was. Helsingborg, waar mijn inmiddels goede vriendin Jeppa, woont werd de volgende locatie. Hier kon ik op mijn gemak een nieuwe plek zoeken. Want ik wilde niet naar huis. Dat zou als falen aanvoelen en dat wilde ik echt niet. Geen optie dus.
Na een aantal weken in Helsingborg vertrok ik naar Växtorp, wat niet heel ver van Helsingborg is. Ook hier waren de verwachtingen dan van te voren gedacht, hier kwam ik na dag 1 achter. Na Växtorp vertrok ik naar Hörby. Een klein dorpje centraal gelegen in Zuid – Zweden. Een organische farm, met het hele jaar door werk. Dat klonk goed. Niet geheel wat ik wilde, maar ik had de droom met huskies een beetje opgegeven. Door Covid-19, ofcourse..
Maar hier kon ik in ieder geval aan de slag. Had ik hele leuke mensen om me heen waar ik mee samen werkte en leerde ik ontzettend veel. Zo heb ik een schaap geschoren, een stier gevild (daarna de milt, longhaas en ballen gegeten), tractor gereden, geleerd waar de heksenbezem vandaan komen, eenden vrienden gemaakt, lammetjes zien geboren worden, biggetjes gevoerd, koolzaad geplukt (heel veel). De lijst is lang en ik ben heel dankbaar dat ik deze plek mocht bezoeken en leren kennen.
Maar ik was niet tevreden. De honger naar het werken met huskies was er nog steeds en, ondanks dat ik het opgegeven had, keek ik iedere dag op het internet of er misschien niet toevallig iets op stond. En eindelijk zag ik een advertentie voorbij komen: Werken op een husky farm, in Kiruna. Dat was precies wat ik wilde!
Na drie weken in Hörby ben ik naar Kiruna gegaan. Een reis van 23 (!?) uur, maar het was het waard. Als je mijn facebook verhalen hebt gevolgd, weet je waarom. Het eerste weekend alle dagen het Noorderlicht, wat een welkom. Sneeuwscooter gereden, de slee bestuurd, op de slee gezeten, elanden gezien, de Laplandse wildernis mogen ontdekken, ijsvissen. Teveel om op te noemen. Heel dankbaar om het op deze manier te mogen afsluiten.
Ik heb fantastische mensen ontmoet die ik nooit meer zal vergeten, dingen gedaan die ik voor altijd mee zal nemen, rust gevonden die ik nodig had, eruit geweest en klaar om weer naar huis te gaan.
Ik heb heel Zweden mogen doorkruisen en alle verschillende landschappen mogen zien. Het is ontzettend snel gegaan. Ik kan mijn laatste avond bij Alfa nog als gisteren herinneren, mijn afscheid met iedereen, de vlucht naar Stockholm. Maar nu, over twee dagen, vlieg ik weer terug.
Dinsdagmiddag 11:35 land ik weer op Amsterdam. Vanaf 11 april zal ik weer in Maassluis zijn, dus maak je borst maar nat! Bedankt iedereen voor alle lieve berichten, alle kaarten, alle steun en liefdevolle adviezen. Ik heb het zelf gedaan, maar had het zonder jullie niet volgehouden.
Ik ben ontzettend dankbaar dat ik dit heb mogen en kunnen doen.
Tot 11 april, Maassluis (en omstreken)!
Hejdå!
12 oktober 2020 ben ik vertrokken naar Zweden om er op een husky farm te gaan werken, voor de komende zes maanden. Vol goede moed en met een enorme (lees: twee) koffer vol met zin, enthousiasme en uitdaging. Ik wilde wat anders doen, na twaalf jaar in hetzelfde wereldje te hebben geleefd. Beetje meer naar mezelf toe werken, mezelf wat beter leren kennen, maar vooral dingen doen die ik in Nederland nooit zal gaan doen. Nou, dat is gelukt.
Het begon in Dalarna, waar ik na twee maanden erachter kwam dat dit niet mijn plek was. Ik was ongelukkig en wilde naar huis. Niet vanwege de honden, wel vanwege de locatie en hoe het allemaal geregeld was. Helsingborg, waar mijn inmiddels goede vriendin Jeppa, woont werd de volgende locatie. Hier kon ik op mijn gemak een nieuwe plek zoeken. Want ik wilde niet naar huis. Dat zou als falen aanvoelen en dat wilde ik echt niet. Geen optie dus.
Na een aantal weken in Helsingborg vertrok ik naar Växtorp, wat niet heel ver van Helsingborg is. Ook hier waren de verwachtingen dan van te voren gedacht, hier kwam ik na dag 1 achter. Na Växtorp vertrok ik naar Hörby. Een klein dorpje centraal gelegen in Zuid – Zweden. Een organische farm, met het hele jaar door werk. Dat klonk goed. Niet geheel wat ik wilde, maar ik had de droom met huskies een beetje opgegeven. Door Covid-19, ofcourse..
Maar hier kon ik in ieder geval aan de slag. Had ik hele leuke mensen om me heen waar ik mee samen werkte en leerde ik ontzettend veel. Zo heb ik een schaap geschoren, een stier gevild (daarna de milt, longhaas en ballen gegeten), tractor gereden, geleerd waar de heksenbezem vandaan komen, eenden vrienden gemaakt, lammetjes zien geboren worden, biggetjes gevoerd, koolzaad geplukt (heel veel). De lijst is lang en ik ben heel dankbaar dat ik deze plek mocht bezoeken en leren kennen.
Maar ik was niet tevreden. De honger naar het werken met huskies was er nog steeds en, ondanks dat ik het opgegeven had, keek ik iedere dag op het internet of er misschien niet toevallig iets op stond. En eindelijk zag ik een advertentie voorbij komen: Werken op een husky farm, in Kiruna. Dat was precies wat ik wilde!
Na drie weken in Hörby ben ik naar Kiruna gegaan. Een reis van 23 (!?) uur, maar het was het waard. Als je mijn facebook verhalen hebt gevolgd, weet je waarom. Het eerste weekend alle dagen het Noorderlicht, wat een welkom. Sneeuwscooter gereden, de slee bestuurd, op de slee gezeten, elanden gezien, de Laplandse wildernis mogen ontdekken, ijsvissen. Teveel om op te noemen. Heel dankbaar om het op deze manier te mogen afsluiten.
Ik heb fantastische mensen ontmoet die ik nooit meer zal vergeten, dingen gedaan die ik voor altijd mee zal nemen, rust gevonden die ik nodig had, eruit geweest en klaar om weer naar huis te gaan.
Ik heb heel Zweden mogen doorkruisen en alle verschillende landschappen mogen zien. Het is ontzettend snel gegaan. Ik kan mijn laatste avond bij Alfa nog als gisteren herinneren, mijn afscheid met iedereen, de vlucht naar Stockholm. Maar nu, over twee dagen, vlieg ik weer terug.
Dinsdagmiddag 11:35 land ik weer op Amsterdam. Vanaf 11 april zal ik weer in Maassluis zijn, dus maak je borst maar nat! Bedankt iedereen voor alle lieve berichten, alle kaarten, alle steun en liefdevolle adviezen. Ik heb het zelf gedaan, maar had het zonder jullie niet volgehouden.
Ik ben ontzettend dankbaar dat ik dit heb mogen en kunnen doen.
Tot 11 april, Maassluis (en omstreken)!
Hejdå!
-
28 Maart 2021 - 07:40
Laura:
Kanjer! -
28 Maart 2021 - 08:16
Eric:
We zien je weer tegemoet. Hoop dat je een goede reis hebt. We spreken elkaar nog wel. Dan maar hopen dat je hier je draai weer kan vinden. Uit de gezonde lucht vandaan hier zo weer de covid 19 pandemie in. Hoop dat je daar klaar voor bent. Maar we gaan het zien. Groetjes en een goede reis. -
28 Maart 2021 - 08:19
Bianca :
Hey Nick, wat een fantastisch reis heb jij gemaakt zowel innerlijk als iets van de Zweden te kunnen zien!
Topper je hebt het wel weer even gedaan!!
Een hele goeie reis voor jou!! En uiteraard Maassluis wacht op je!!
Dikke knuffel van ons!!
Tot gauw. -
28 Maart 2021 - 08:32
Jaap:
Zo Nick,leuk om zo af te mogen sluiten. Het noorderlicht en al die mooie plaatjes, wie wil dat niet eens gezien hebben?
Ben benieuwd wat het volgende avontuur gaat worden.
In ieder geval kom je terug met ern rugzak aan ervaringen.
Zien je wel weer eens voorbij komen.
Groeten aan Jeppa
-
28 Maart 2021 - 09:15
Marian:
Een ervaring die je voor de rest van je leven meeneemt. Nederland zal wel saai zijn na zoveel mooie dingen gezien te hebben -
28 Maart 2021 - 09:42
Joost:
Hartstikke gaaf om het te hebben mogen volgen. Zien je weer snel. -
28 Maart 2021 - 09:53
Lida:
Hallo Nick,
Jeetje ondanks dat we je erg gemist hebben
Is de tijd toch snel gegaan.
Wat heb jij een mooie reis gemaakt en zoveel dingen gezien die ik/wij nog nooit hebben mogen zien.
Wij hebben genoten van alle mooie foto’s en verslagen. Hoop dat je de rust heb gekregen waar je naar opzoek was.
Nick goede terug reis en hopen je snel een x te zien.
En je weet waar we wonen.
Kom je gauw anders x kijken bij Sofie en haar 6 ling -
28 Maart 2021 - 10:16
Toon:
Hoi Nick. Wat een fantastische ervaring heb je mogen beleven. Goed om te lezen dat het in het in het begin jou zo is tegengevallen, maar uiteindelijk je doel hebt bereikt. Werken met Husky's. Nu er een einde is gekomen aan een half jaar enorme ervaring, nu terug naar huis. Goede reis en we zien elkaar. Groetjes van ons. -
28 Maart 2021 - 10:51
Rob:
Hoi Nick, wat een fantastische ervaring en wat een mooie verhalen heb je gedeeld. Goede thuis reis. -
28 Maart 2021 - 11:25
Wilma De Rijke:
Hoi Nick, wat een dosis ervaring neem je mee in je koffer -
28 Maart 2021 - 12:50
Peter Van Gennip :
Beste Nick,
Ik heb genoten van jou verhalen, je hebt een hoop meegemaakt.
Dit is moet een fantastische ervaring voor je zijn geweest.
Veel succes in de dingen die je nog gaat doen.
gr. Peter -
29 Maart 2021 - 20:56
Linda:
Een ervaring voor het leven! Geweldig dat je bent gegaan, maar ook heerlijk dat je weer terugkomt...tot snel in The Golden Circle!!! Dikke kus Linda -
30 Maart 2021 - 08:52
Jolanda Van Ast:
Jeetje Nick, is het alweer voorbij!! Ik had wel gedacht dat je zou blijven maar heel leuk om je weer te gaan zien en je verhalen te horen. Tot snel! XX
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
